The words beyond the port

Το τι είναι λιμάνι δεν είναι και λίγοι όσοι το περιέγραψαν. Και δεν μιλάμε για τους ναυτικούς που έγραφαν. Η νύχτα, τα περίστροφα, τα κόκκινα φανάρια, η γεμάτη από καπνό ατμόσφαιρα, το αλκοόλ, οι μεθυσμένοι ναύτες, 4-5 ταινίες γυρισμένες το ‘60 για την Τρούμπα, ναι αυτή είναι η μία πλευρά του λιμανιού η noir.

Είναι σαν το τραγούδι του Tom Waits “Shore Leave”, που μιλάει για το λιμάνι του Hong Kong ή όσα διαβάσαμε στο “Λιμάνι της αγωνίας” του Ζαν-Πιέρ Μελβίλ, η Χάβρη στην πιο σκοτεινή πλευρά της.

Στο WordsnPorts, όμως τι σχέση έχουν όλα αυτά; Πολλά! Καταρχήν μας ελκύει η στάση της τέχνης απέναντί του και κυρίως μας ταιριάζει η ασπρόμαυρη ατμόσφαιρά του. Τέχνη και λέξεις μας συναντούν και μας ταξιδεύουν, για που; δεν το ξέρουμε, για πόσο; ελπίζουμε για πάντα, τα «Λιμάνια» του τίτλου είναι η αρχή και ας μπήκαν στο τέλος και οι «Λέξεις» που είναι στην αρχή ταξιδεύουν πέρα από το λιμάνι.

Μία αδιάκριτη ματιά, σε ότι μας γοητεύει και μας εμπνέει, μακριά από τη σιγουριά του λιμανιού.